5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5752 Esas 2021/14736 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5752
Karar No: 2021/14736
Karar Tarihi: 10.11.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5752 Esas 2021/14736 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından incelenip karara bağlanan bu dosya, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçlamasıyla görülmüştür. Sanık hakkında beraat kararı verilirken, suçta kullanılan nakil aracı ise müsaderesi için İdareye devredilmiştir. Bununla beraber, yerel mahkemece verilen hükmün temyiz edilmesi sonucunda, katılan İdare vekilinin itirazları değerlendirilerek, hüküm onanmıştır. Ancak, sanık hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik yapılan itirazlarda, 7242 sayılı Yasa kapsamındaki düzenlemeler ve TCK maddeleri göz önüne alınarak, hükümlerin yasal koşullarının saptanması gerektiğinden bahsedilmiştir. Alt sınırlar arasında belirlenen temel ceza hesaplamalarında, sanık hakkındaki adli para cezası uygulamasının hakkaniyet ölçütlerine uymadığı belirtilmiştir. Takdiri indirim, hükümlülük ve müsadere konularında TCK maddelerinde farklılıklar tespit edilirken, TCK'nın 53. maddesi açısından Anayasa Mahkemesinin kararının göz ardı edildiği ifade edilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Yasaya muhalefet
- 7242 sayılı Yasa
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 5607 sayılı Yas

7. Ceza Dairesi 2019/5752 E. , 2021/14736 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM :... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere, nakil aracının müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan ... İdaresi vekilinin suçta kullanılan nakil aracına ve beraat eden sanık ... hakkındaki hükümlere yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi uyarınca alt ve üst sınırlar arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ve failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı unsurlarının dikkate alınması gerekmekte olup dosya kapsamına göre sanığın benzer olaylarla karşılaştırıldığında fiili, eylem ile ceza arasındaki dengeyi bozacak şekilde alt sınırdan uzaklaşarak teşdit uygulanmasını gerektirmediği halde hakkaniyet ölçüleri ile bağdaşmayacak biçimde sanık hakkında adli para cezasına hükmolunurken asgari hadden ayrılarak fazla ceza tayini,
3- Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62/2. maddesinin yazılması,
4- TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.