Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/3249 Esas 2015/5650 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3249
Karar No: 2015/5650
Karar Tarihi: 19.10.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/3249 Esas 2015/5650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Kararda, sanıklar H.A. ve Ç.Y.'nin hırsızlık suçundan cezalandırılmalarına ilişkin hükümlerin onanması, ancak mala zarar verme suçundan cezalandırılmalarına ilişkin hükümlerin bozulması kararlaştırılmıştır. Bu kararın sebebi, müştekiye ait arabada gerçekleşen hırsızlık olayında mala zarar verme suçunun oluşmamasıdır. Sanıkların cezalandırılması 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesi uyarınca gerçekleşmiştir.

22. Ceza Dairesi 2015/3249 E. , 2015/5650 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2010/339194
MAHKEMESİ : Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/06/2010
NUMARASI : 2010/7 (E) ve 2010/542 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen kararın temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanıklar H.. A.. ve Ç.. Y.. müdafiilerinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2)Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen kararın temyiz incelemesine gelince;
Müştekiye ait park halindeki arabanın çalınması için ayna, kapı ve kontak kilidinin hasar görmesi şeklinde gerçekleşen eylemde, hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusu ve korunan hukuki yararın tek olması karşısında; ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden, sanığın 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesi uyarınca mala zarar verme suçundan da cezalandırılmalarına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar H.. A.. ve Ç.. Y.. müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA 19.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.