Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4398 Esas 2020/12 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4398
Karar No: 2020/12
Karar Tarihi: 06.01.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4398 Esas 2020/12 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle manevi tazminat talebinde bulunmuş ve mahkeme tarafından kısmen kabul edilmiştir. Davacı, 80.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak kendisine verilmesine karar verilmiştir. Temyizde bulunan davacı ve davalı vekillerinin itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Ancak, tazminat miktarına göre davacı lehine vekalet ücreti takdir edilen 4 numaralı paragrafta yer alan \"700 TL\" ibaresinin çıkartılması ve yerine \"4.360 TL\" ibaresinin eklenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanuna aykırı bulunan bu noktanın düzeltilmesiyle hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK'nın 142/9. maddesi ve 694 sayılı KHK ile değişik, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan nisbî avukatlık ücreti ödeneceği, ancak ödenecek miktarın tarifede sulh ceza hâkimliklerinde takip edilen işler için belirlenen maktu ücretten az, ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücretten fazla olamayacağına dair madde.

12. Ceza Dairesi 2019/4398 E. , 2020/12 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü 80.000,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 18/06/2018 tarih, 2018/2886-2018/6768 sayılı bozma ilamı üzerine, mahkemece önceki hükümde direnilmesine karar verilmiş ise de, gerekçenin genişletilmesi suretiyle direnme kararının yeni bir hüküm mahiyetinde olduğu değerlendirilmiştir.
Davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul olduğu değerlendirilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, ancak;
05/08/2017 tarihli 694 sayılı KHK ile değişik, 5271 sayılı CMK"nın 142/9. maddesi uyarınca, tazminat davaları nedeniyle Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan nisbî avukatlık ücreti ödeneceği, ancak, ödenecek miktarın tarifede sulh ceza hâkimliklerinde takip edilen işler için belirlenen maktu ücretten az, ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücretten fazla olamayacağı dikkate alınarak, hükmedilen manevi tazminat miktarına göre davacı lehine 4.360 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının davacı lehine vekalet ücreti takdir edilen 4 numaralı paragrafta yer alan "700 TL" ibaresinin çıkartılarak, yerine, "4.360 TL" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.