3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/17624 Karar No: 2020/1116 Karar Tarihi: 20.01.2020
Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17624 Esas 2020/1116 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2019/17624 E. , 2020/1116 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak; 1) Sanığın tekerrüre esas alınan ...3. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.09.2013 tarih ve 2013/690 Esas-2013/754 Karar sayılı ilamıyla, 5237 sayılı TCK"nin 86/2-3-a maddelerine istinaden doğrudan hükmedilen 3.000 TL adli para cezasının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başkaca ilamı olmadığı gözetilmeden, sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesi ile TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilip tekerrür hükümlerinin uygulanması, Kabule göre de; 2)Sanık ... hakkında hazırlanan iddianame, tanık beyanları, doktor raporları ve tüm dosya kapsamı dikkate alınarak sanığın mağdur eşini silah niteliğinde olan sigara ile yaraladığı anlaşılmasına karşın, sanık hakkında TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanmaması, 3)5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükmünde mükerrir kabul edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, "1 yıl" süre ile denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi, 4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 20.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.