Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4518 Esas 2019/12112 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması sureti ile mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi gereğince denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, suça sürüklenen çocuk gelmediği takdirde yokluğunda karar verilebileceği ihtarını içerir duruşma gününü bildirir çağrı kağıdının 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/1. maddesi uyarınca öncelikle muhatabın bilinen son adresine tebliğe çıkarılması, aynı Kanun"un 10/2. maddesi uyarınca bilinen son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin bilinen son adresi olarak kabul edilip tebligatın bu adrese yapılması gerektiği gözetilmeden, suça sürüklenen çocuğun duruşmada bildirdiği adresine duruşma gününü içeren davetiye çıkarıldığı, adresin boş olduğu ve tanınmadığından bahisle tebligat iade edildiği halde, suça sürüklenen çocuğa usulüne uygun tebligat yapılarak duruşmadan haberdar edilmeden hüküm kurulması suretiyle suça sürüklenen çocuğun savunma hakkının kısıtlanması,
2) Mağdur ... ile suça sürüklenen çocuğun babası ... arasında eskiye dayanan husumet bulunduğu, olay günü suça sürüklenen çocuğunda çalıştığı babasına ait iş yerinin önünde karşılaşan mağdur ... ile ... arasında çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü, tarafların ayrılmasından kısa bir süre sonra mağdurlar ... ve ..."in olay yerine tekrar geldikleri, mağdurlar ile suça sürüklenen çocuk ve babası arasında yeniden kavganın çıktığı, tarafların birbirlerini yaraladıkları, tarafların oluşa ilişkin anlatımlarının farklı olduğu, tarafsız tanığın bulunmadığı ve mahkemenin kabulü gözetildiğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, somut olayda suça sürüklenen çocuk lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 10.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.