Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/8137 Esas 2019/6377 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8137
Karar No: 2019/6377
Karar Tarihi: 15.04.2019

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/8137 Esas 2019/6377 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçu sebebiyle açılan kamu davası, 12 yıllık asli zamanaşımı süresinin dolmaması nedeniyle düşmüştür. Sanığa yüklenen suç, 5237 sayılı TCK'nın 163/3 ve 53/1. maddelerine uymakta ve suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırları açısından 12 yıllık kesintili zaman aşımı süresi suç tarihinden itibaren geçmiş olduğu için dava düşmüştür. Kanun maddeleri olarak ise, suça ilişkin yargılama 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e, 67/4 maddelerine göre zaman aşımı süresi nedeniyle düşmüştür.

13. Ceza Dairesi 2018/8137 E. , 2019/6377 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Düşme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Her ne kadar Mahkemesinde 8 yıllık zamanaşımı süresi dolduğu gerekçesiyle sanık hakkında düşme kararı verilmiş ise de, 12 yıllık asli zamanaşımı süresinin karar tarihinde dolmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK"nın 163/3, 53/1. maddelerine uyan karşılıksız yararlanma suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırlarına göre; aynı Kanun’un 66/1-e, 67/4 maddelerinde öngörülen 12 yıllık kesintili zaman aşımının suç tarihi olan 29.01.2007 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4. maddeleri gereğince zaman aşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 15.04.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.