Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/7183 Esas 2019/1705 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/7183
Karar No: 2019/1705

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/7183 Esas 2019/1705 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir boşanma davası kararı temyiz edilmiştir. Kararda, her iki tarafın da boşanma talebinin kabul edildiği ve sadece kadının nafaka ve tazminat miktarıyla ilgili taleplerinin istinaf edildiği belirtilmiştir. Erkek tarafından istinaf edilmeyen konuların kesinleştiği ve temyiz edilemeyeceği ifade edilmiştir. Kadının temyiz itirazları incelenirken, manevi tazminat miktarının yetersiz bulunduğu ve daha uygun bir miktarın takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda detaylı bir şekilde açıklanacak olan kanun maddeleri Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleridir.

2. Hukuk Dairesi 2017/7183 E. , 2019/1705 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından; kadının davasının kabulü ve kusur belirlemesi yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise; kusur belirlemesi, nafakanın ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Taraflarca açılan karşılıklı boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda ilk derece mahkemesinin 09.12.2016 tarihli kararıyla her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş, verilen bu karar sadece davalı-karşı davacı kadın tarafından nafakaların ve manevi tazminatın miktarı yönünden istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince davacı-karşı davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Davacı-karşı davalı erkek tarafından istinaf yoluna başvurulmamıştır. İstinaf edilmeyen yönlerden karar kesinleşmiş olup, istinaf edilmeyen konular temyize getirilemez. Bu itibarla erkeğin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı-karşı davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-) Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran davalı-karşı davacı kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple temyiz edilen Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 05.04.2017 tarih 2017/415 esas 2017/433 karar sayılı kararının manevi tazminat miktarı yönünden KALDIRILMASINA, Antalya 4. Aile Mahkemesinin 2015/1124 esas 2016/1048 karar sayılı kararının manevi tazminat miktarı yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple davacı-karşı davalı erkeğin temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde Metin"e geri verilmesine, dosyanın ilgili ilk derece mahkernesine, kararın bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 27.02.2019(Çrş.)