Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2934 Esas 2020/10775 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan taktiren alt sınırdan kurulan hükümlerde, 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Kanun"un 119/1-c maddesi gereğince bir kat artırım yapılıp sonuç cezanın 12 ay olarak belirlenmesi gerekirken hatalı şekilde her iki madde birlikte uygulanarak 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesi sonrasında TCK 62. maddesinin uygulanması ile 10 ay hapis cezası olarak doğru cezaya hükmedilmesi ve sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Sanık ... hakkındaki hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan incelemede;
Mahkemece hangi ilamın tekerrüre esas alındığı karar yerinde belirtilmemiş ise de; 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesinde yer alan “tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarih ve 2012/6-1431 esas, 2013/18 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği hususu gözönüne alındığında sanığın mükerrirliklerine esas alınan ilamın gösterilmemesi bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkındaki hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan hükmedilen erteli hapis cezasının kısa süreli olması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası da gözetilmek suretiyle anılan maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmedilmemesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca; cezası ertelenen sanık hakkında, bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere bir denetim süresinin belirleneceği ve belirlenecek sürenin alt sınırının mahkûm olunan ceza süresinden az olamayacağı gözetilmeden, hırsızlık suçu yönünden 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında denetim süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden hükümden"hak yoksunluğuna ilişkin kısım çıkarılmak suretiyle’’hırsızlık suçu yönünden ise; hükümden ‘’5237 sayılı TCK’nın 51/3. maddesine ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca sanığın 1 yıl 15 gün süre ile denetim süresine tabi tutulmasına karar verilmesi’’ suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin kısmen istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.