Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/19778 Esas 2021/558 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19778
Karar No: 2021/558
Karar Tarihi: 18.01.2021

Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/19778 Esas 2021/558 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, babası ile yaşadığı tartışmanın ardından av tüfeği ile havaya ateş etmesiyle genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanık hakkında verilen hapis cezasının soyut ifadelerle infazda kuşkuya neden olacak şekilde ve temel hak ve özgürlükleri kısıtlayacak şekilde \"2 ay 15 gün süre ile kahvehanelere gitmeme\" tedbirine çevrilmesi Kanun'a aykırıdır. 5237 sayılı TCK'nun 50. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi, belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma cezasını öngörmektedir. \"Etkinlik\" kavramı ise insanın çevresiyle arasındaki ilişkileri düzenleyen her türlü eylem, çalışma, iş yapma, işlerlik ve devinim olarak tanımlanmaktadır. Belirli yerler ve etkinlikler ise suça yönelmesinde ya da zararlı alışkanlıklar edinmesinde veya bağımlılık yapan maddeler kullanmasında çevresel, psikolojik, sosyal veya ekonomik etkisi bulunan ya da sanığın yeniden suç işlemesine yol açan etkenleri tetikleyecek yerler veya etkinliklerdir. Bu nedenle, sanık hakkında verilen ceza kanuna aykırı olduğundan mahkeme kararı bozulmuştur.

8. Ceza Dairesi 2019/19778 E. , 2021/558 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."ın, babası olan mağdur ... ile tartışması üzerine suça konu av tüfeği ile mağduru korkutmak amacıyla havaya ateş etmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın eyleminin belirli bir kişiye yönelik olması nedeniyle silahla tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK.nun 50. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendindeki düzenlemenin, "...belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma..."yı öngördüğü, yasada geçen "etkinlik" kavramının ise, "...insanın, çevresiyle arasındaki ilişkileri düzenleyen her türlü eylem-çalışma, iş yapma, işlerlik ve devinimi” ifade ettiği, bu fıkraya göre belirli yerler ve etkinlikler; temel hak ve özgürlüklerin özüne dokunmayan sanığın suç işlemesinde, suça yönelmesinde ya da zararlı alışkanlıklar edinmesinde veya bağımlılık yapan maddeler kullanmasında çevresel, psikolojik, sosyal veya ekonomik etkisi bulunan yada sanığın yeniden suç işlemesine yol açan etkenleri tetikleyecek yerler veya etkinliklerdir. Bu bağlamda sanık hakkında hükmedilecek seçenek yaptırımın infazı ile ulaşılmak istenilen temel amacın, sanığın yeniden suç işlemesini engelleyici etkenleri güçlendirmek, toplumu suça karşı korumak, sanığın sosyalleşmesini teşvik etmek, üretken ve kanunlara ve toplumsal kurallara saygılı, sorumluluk taşıyan bir yaşam biçimine uyumunu kolaylaştırmak niteliğinde olması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının, 5237 sayılı TCK.nun 50/1-d maddesi uyarınca soyut ifadelerle infazda kuşkuya neden olacak şekilde, temel hak ve özgürlükleri kısıtlayacak şekilde “2 ay 15 gün süre ile kahvehanelere gitmeme” tedbirine çevrilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.