Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/4905 Esas 2017/185 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4905
Karar No: 2017/185
Karar Tarihi: 17.01.2017

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/4905 Esas 2017/185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağın icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkeme, davacı bakımından kısmen kabul, diğer davalı bakımından reddetmiştir. Davacı vekili karara karşı temyizde bulunmuştur. Mahkeme kararı, pasif husumet nedeniyle reddedilmiştir. Bu nedenle, maktu vekâlet ücreti belirlenmesi gerektiği, nispi oranda vekâlet ücretine hükmedilmesinin doğru olmadığı belirtilmiştir. Karar, bu nedenle düzeltilerek onanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddesi, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 7. maddesi ve mülga 1086 HUMK'nın 438/VII. maddesidir.

15. Hukuk Dairesi 2016/4905 E. , 2017/185 K.

"İçtihat Metni"

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vâki itirazın iptâli istemine ilişkin olup mahkemece, davalı bakımından davanın kısmen kabulüne, diğer davalı ... bakımından davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince yasal süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece, ..."a açılan davanın pasif husumet nedeniyle reddine karar verilmiş olduğu anlaşıldığından, husumet ehliyetinin bulunmaması nedeniyle ret kararı verilmesi halinde, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 7. maddesi uyarınca tarifenin 2. kısmının 2. bölümü gereğince maktu vekâlet ücreti tayini gerekirken, nispi oranda vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi yollaması ile mülga 1086 HUMK"nın 438/VII. maddesi gereği düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca mahkeme kararının hüküm fıkrasının 7 nolu bendinin 2. satırında bulunan “3.600,00-TL vekalet ücretinin” ibaresinin karardan çıkarılmasına, yerine “1.500,00 TL maktu vekâlet ücretinin” ibaresinin yazılmak suretiyle hükmün değiştirilmiş bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 17.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.