MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R –

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava konusu yapıya resmi birim fiyatları esas alınıp, yıpranma payı da düşülerek değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Zemin bedelinin tespitine gelince;
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Alınan raporlar zemin bedelinin belirlenmesi yönünden geçersizdir. Şöyle ki;
1) Değerlendirme tarihi itibariyle dava konusu taşınmazın emlak vergisine esas m2 değerlerinin karşılaştırılmasında, taşınmaz, emsal alınan 10550 ada 1 parselden 1,63 oranında, 1284 ada, 7 parselden ise 1,69 oranında değersiz olduğu halde dava konusu taşınmazın birinci emsalden 3,8 kat, ikinci emsalden ise 2,0 kat değersiz kabul edilmesi suretiyle vergi değer oranlarına ters düşecek şekilde değer biçen rapor hüküm kurmaya yeterli ve inandırıcı değildir.
Bu nedenle taraflara, dava konusu taşınmaza yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölçümlü satışları bildirmeleri için imkan tanınması, lüzumu halinde resen emsal celbi yoluna gidilmesi ve bu emsallere göre değer biçilmesi için yeniden oluşturulacak bilirkişi kuruluyla keşif yapılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi doğru olmadığı gibi,
2) 2942 sayılı kamulaştırma Kanununun 10. maddesine 6459 sayılı yasanın 6. maddesi ile eklenen hüküm uyarınca dava 4 aylık süre içinde sonuçlandırılmadığından 05.10.2012 tarihinden, karar tarihine kadar geçen süre için yasal faiz yürütülmesi gerektiğinden,
Taraf vekillerinin temyiz itirazları doğrultusunda hükmün açıklanan nedenlerle ....nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 28.11.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.