Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/3044 Esas 2018/6471 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... AŞ aleyhine 22/10/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın reddine dair verilen 17/09/2015 günlü kararın Yargıtay"ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 23/10/2018 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine duruşmalı temyiz eden davacı vekili Avukat ... ile karşı taraftan davalı banka vekili Avukat ... geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kâğıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Dava haksız eyleme dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, 2001 yılında kaybettiği kimliğini bulan kişilerin sahtecilik yapmak suretiyle 6 ayrı bankadan çek hesabı açarak çek defteri çıkarttığını, karşılıksız çekler nedeniyle hakkında ceza davaları açıldığını, bilirkişi raporlarıyla çeklerdeki imzaların kendisine ait olmadığının tespit edilerek beraat kararları verildiğini, 22 gün hapiste yattığını beyan ederek manevi zararının tazminini istemiştir.
Davalı gerekli araştırmaların yapılarak çek karnelerinin verildiğini, herhangi bir kusurlarının bulunmadığını beyan ederek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davacının manevi zarara uğradığını kanıtlayamadığı şeklindeki gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından davalı banka tarafından belgelerin eksik alındığı, gerekli araştırmaların yapılmadığı, basiretli bir tacir gibi davranılmayarak yeterli özenin gösterilmediği anlaşılmaktadır. Davacı hakkında karşılıksız çek keşide etmek suçundan ceza davalarının açıldığı, önce mahkumiyetine karar verildiği, daha sonra imzanın davacıya ait olmadığı anlaşılmakla mahkumiyet hükümlerinin ortadan kaldırıldığı, davacının 19/07/2006 ile 04/08/2006 tarihlerinde hükümlü olarak cezaevinde kaldığı sabittir. Buna göre, anılan olaylar sebebiyle davacının kişilik haklarının ihlal edildiği açıktır.
Şu durumda, somut olayda dikkate alınarak davacı yararına uygun bir miktar manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken yanılgıya dayalı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve davacı yararına takdir olunan 1.630,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/10/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.