Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/5557 Esas 2019/17366 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi


Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesince verilen hüküm temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza muhakemesinin amacının hukuken geçerli kanıtlarla hiç bir duraksamaya yer vermeden maddi gerçeğin ortaya çıkarılması olması ve temyiz kanun yolundaki hukuki denetimin maddi gerçeğin tespitinde muhakeme ve mantık kurallarına, bilimsel gerçeklik ve bulgulara uyulup uyulmadığını da kapsadığı gözetilerek,
Şikayetçinin 21/07/2017 tarihli temyizinin kapsamı tazminata ilişkin kabul edilerek yapılan incelemede;
Şikayetçi vekilinin, 18/04/2017 havale tarihli istinaf dilekçesinde, ilk derece mahkemesi tarafından verilen beraat kararı ve haksız fiil tarihi olan 27/01/2014 tarihinden itibaren tazminat alacağına faiz işletilmesi talebinin reddine ilişkin karara karşı istinaf kanun yoluna başvurduğu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi’nin 2017/1457 Esas ve 2017/1329 Karar sayılı kararıyla, hüküm kısmının tamamen kaldırılmasına karar verilerek, şikayetçinin cezalandırılma talebi yönünden kararın şikayet hakkının düşürülmesi kararı verilmek suretiyle düzeltilerek istinaf başvurularının esastan kesin olarak reddine karar verildiği, şikayetçi vekilinin temyiz dilekçesinin kapsamının tazminata ilişkin olduğu ve bölge adliye mahkemesince hüküm kısmının tamamen kaldırıldığı dikkate alındığında, tazminat talebi hakkında da bir hüküm kurulması gerekirken bu konuda hüküm kurulmaması,
Hukuka aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5271 sayılı CMK’nın 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 03/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.