Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10512 Esas 2021/3561 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10512
Karar No: 2021/3561
Karar Tarihi: 12.04.2021

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10512 Esas 2021/3561 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz istemi avukatlık ücreti tayin edilmesi yönündedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun ilamına göre suça konu faturaların unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığına karar verilmiştir. Zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Sanığın vekili ile temsil ettiği katılan lehine maktu avukatlık ücretine hükmolunmaması yasaya aykırı kabul edilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bir husus olduğundan hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda 213 sayılı VUK'nin 230. maddesi, TCK'nin 43/1. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2017/10512 E. , 2021/3561 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Katılan vekilinin temyiz isteminin, sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmü nedeniyle avukatlık ücreti tayin edilmesi gerektiğine yönelik olduğu anlaşıldığından, katılan vekili yönünden vekâlet ücretiyle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08/11/2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme/kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bu hususa yönelik bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura düzenlediği kabul edilen sanık hakkında TCK‘nin 43/1. maddesi gereğince zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; gerekçeli karar başlığında “2009“ şeklinde eksik bırakılan suç tarihinin “15/12/2009“ olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanığın mahkûmiyetine karar verildiği halde, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu avukatlık ücretine hükmolunmaması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına "katılanın kendisini vekil ile temsil ettirdiği anlaşıldığından, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir edilen 1500,00 TL avukatlık ücretinin sanıktan alınıp katılana verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.