Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18610 Esas 2020/1111 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18610
Karar No: 2020/1111
Karar Tarihi: 20.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18610 Esas 2020/1111 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kasten yaralama suçundan hükmün açıklanması suretiyle mahkum edilmiştir. Temyizde ise, birkaç noktada hükümsüz olan hüküm aleyhine temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kararda belirtilen kanunlar şunlardır:
- CMK'nın 231/11. maddesi
- TCK'nin 51, 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1-son ve 29. maddeleri
- Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesinden bazı ibareleri iptal eden kararı.

3. Ceza Dairesi 2019/18610 E. , 2020/1111 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesine göre denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi gereğince cezanın ertelenmesine karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2)Sanık hakkında TCK"nin 86/1., 86/3-e maddelerine göre belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının, TCK"nin 87/1-c maddesine göre 1 kat artırılması sırasında 2 yıl 12 ay hapis cezası yerine 3 yıl hapis cezasına hükmedilmesi TCK"nin 87/1-son maddesine göre belirlenen sonuç hapis cezası doğru bulunduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
3)Mahkemece, ilk haksız hareket hareketin kimden geldiğinin belirlenemediğinden bahisle sanık lehine haksız tahrik indirimi yapıldığının belirtilmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken, (3/4) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 20.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.