Cinsel taciz, hakaret ve tehdit suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 105/1, 106/1- ilk cümle, 125/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.800,00 (iki kez) ve 3.600,00 Türk Lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Erciş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/07/2015 tarihli ve 2015/93 esas, 2015/544 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 23.12.2016 gün ve 94660652-105-42-12399-2015-KYB sayılı yazılı istemleri ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/01/2017 günlü ve 2017/3008 sayılı tebliğnamesiyle bozma düşüncesiyle daireye gönderilmiş olduğu görülmekle, dosya incelendi.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-Kayden 07/07/1996 doğumlu olup, suçun işlendiği 13/06/2014 tarihinde 18 yaşını ikmâl etmediği anlaşılan sanık hakkında tayin olunan cezadan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 31/3. maddesi gereğince indirim yapılmamasında,
2-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106/4. maddesi uyarınca çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde, bu cezanın hapse çevrilemeyeceği gözetilmeden bu hususun ihtar edilmesinde, isabet görülmediğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu anlaşılmıştır,
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-Olay
Sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 105/1, 106/1- ilk cümle, 125/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.800,00 (iki kez) ve 3.600,00 Türk Lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair hükümde, sanığın 07/07/1996 doğumlu olup suç tarihi olan 13/06/2014 tarihinde 18 yaşını bitirmediği ve hakkında TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanması gerektiği halde, yaş küçüklüğü nedeniyle cezasından indirim yapılmaması ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106/4. maddesi uyarınca çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde, bu cezanın hapse çevrilemeyeceği gözetilmeden tehdit suçundan verilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesinde isabetli olmadığından kanun yararına bozulmasının istenildiği anlaşılmaktadır.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesinin 1. fıkrasında “Hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunması halinde bu maddede düzenlenen olağanüstü yasa yoluna konu olabileceği,
Dosyanın incelenmesinde, suça sürüklenen çocuk hakkında, TCK"nın 105/1 ve 125/1. maddelerine göre hakaret ve cinsel taciz suçlarından mahkemece kurulan hükümlerde, adli para cezasına ilişkin cezaların ödenmemesi durumunda 5275 sayılı Kanun"un 106/3 maddesine göre kamuya yararlı işte çalıştırılmasına karar verildiği, TCK"nın 50/1-f maddesi hükmünün ise "mahkum olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle ve gönüllü olmak koşuluyla kamuya yararlı bir işte çalıştırmaya" şeklindeki düzenlemesi karşısında, yargılama aşamasında suça sürüklenen çocuğa kamuya yaralı işte çalışmak isteyip istemediği sorulmadan bu yönde karar verilmesi ve karada çalışma süreleri belirlenmeyerek usul ve kanuna aykırı davranıldığının anlaşılması karşısında, bu husustan da kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının taktiri ve değerlendirilmesi için Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilmek üzere,dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, kanun yararına bozma istemi hakkında bu aşamada bir karar verilmesine yer olmadığına, 13/09/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.