MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Davacı işçi, yazılı sözleşmenin 6. maddesinin d bendi gereği ödenmesi gereken ücretinin her ayın sonu itibariyle günlük %1 fazlası hesap edilerek yasıl faiziyle ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı işveren, iş akdinin haklı feshi nedeniyle de sözleşmenin kalan süresine ait ücret talebinin yerinde olmadığını belirterek açılan davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar HUMK.’un 426/A maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 06.06.1975 gün ve 1975/6-8 sayılı içtihadında, 5521 sayılı yasada açık düzenleme olmamakla birlikte, bu yasanın 15. maddesindeki düzenleme gereği HUMK.’un 426/A maddesindeki kesinlik sınırının iş mahkemelerinde verilen kararlarda da uygulanması gerektiği, grup halinde açılan davaların salt iş mahkemelerine özgü bir dava türü olmadığı, bu nedenle seri olarak açılan davalarda her dosya için kesinlik sınırına bakılması gerektiği açıkça belirtilmiştir.
Dosya içeriğine göre davalı vekili tarafından temyize konu edilen ve hüküm altına alınan miktar 967.94 TL olup, karar tarihi itibari ile 1.540 TL"lik kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı HMK.’un geçici 3/1 maddesi yollaması ile HUMK.’un 426/A, 432 maddeleri, uyarınca REDDİNE, 05.09.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.