Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/6165 Esas 2019/7456 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6165
Karar No: 2019/7456
Karar Tarihi: 15.05.2019

Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/6165 Esas 2019/7456 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen hüküm temyiz edildi. Temyiz talebinin karara bağlanması sonucu, sanığın suçunun sabit olduğu ve mahkemenin gerekçesinin yasal ve yeterli olduğu anlaşıldığı için karar onandı. Ancak, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamın kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrür uygulanamayacağı ve hükümden sanık hakkında TCK'nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin tüm kısımların çıkarılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanık hakkında hükmedilen hapis cezası nedeniyle hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiği de ifade edildi. Bu doğrultuda, karar düzeltilerek onandı ve TCK'nun 53. maddesi Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek uygulanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri: TCK'nun 58/1, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1, 1412 sayılı CMUK'nun 322, TCK'nun 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı.

17. Ceza Dairesi 2019/6165 E. , 2019/7456 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamı itibarıyla sanığın üzerine atılı suçun sabit olduğu ve mahkemenin gerekçesinin yasal ve yeterli olduğunun anlaşılması karşısında; tebliğnamede bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamın kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonra olması nedeniyle TCK’nun 58/1. maddesi uyarınca tekerrür uygulanmasına esas alınamayacağı ve UYAP"tan alınan adli sicil kaydına göre, sanığın başkaca tekerrüre esas ilamının da bulunmaması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarında belirtildiği şekilde hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi ve hükümden sanık hakkında TCK"nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin tüm kısımların çıkarılması suretiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.