Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma Ağustos 2016 tarihli eylem; cinsel taciz - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma 22012017 tarihli eylem - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7870 Esas 2019/7413 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7870
Karar No: 2019/7413
Karar Tarihi: 20.02.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma Ağustos 2016 tarihli eylem; cinsel taciz - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma 22012017 tarihli eylem - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7870 Esas 2019/7413 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun basit cinsel istismarı ve cinsel taciz suçlarından mahkumiyet aldı. İlk derece mahkemesi, sanığın hürriyeti yoksun kılma suçuyla ilgili olarak beraat kararı verdi ancak bu karar istinaf yoluyla düzeltildi. Ancak, sanık hakkındaki hükümler incelendiğinde, ilk derece mahkemesinin verdiği beş yıl veya daha az hapis cezası ile adli para cezaları için istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olduğu için temyiz istemi reddedildi. Mahkeme kararında, 5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alındı ve 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile temyiz dilekçelerinde belirtilen nedenler de göz önünde bulundurularak yapılan değerlendirmeler sonucunda, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemleri reddedildi ve karar onandı. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g, 286/2-a, 298, 288, 294 ve 289. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2018/7870 E. , 2019/7413 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (Ağustos 2016 tarihli eylem); cinsel taciz, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (22.01.2017 tarihli eylem)
HÜKÜM : Sanığın çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (22.01.2017 tarihli eylem), cinsel taciz suçlarından mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (Ağustos 2016 tarihli eylem) suçundan beraatine dair Isparta 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.03.2018 gün ve 2017/100 Esas, 2018/94 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi,

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (Ağustos 2016 tarihli eylem) suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair verilen karar temyiz edilmiş ise de, müsnet suçla ilgili kanun maddesinde öngörülen temel cezanın üst sınırının on yılın altında olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar 5271 sayılı CMK"nın 286/2-g. maddesi gereğince kesin olduğundan, katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme ilişkin temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı (22.01.2017 tarihli eylem) ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (22.01.2017 tarihli eylem) suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükümlere yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 20.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.