4. Ceza Dairesi Esas No: 2015/26682 Karar No: 2020/202 Karar Tarihi: 06.01.2020
Silahla tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26682 Esas 2020/202 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, bir sanığın silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarından mahkum olduğunu ve temyiz isteğinin reddedildiğini belirtmektedir. Sanığın kasten yaralama suçunun kanuna uygun olarak saptandığı ve doğru olarak nitelendirildiği ifade edilmiştir. Ayrıca, sanığın silahla tehdit suçundan farklı mağdurların bulunması, zaman dilimi ve eylemlerinin birbirinden bağımsız olması nedeniyle iki kez cezalandırılması gerektiğine dair mahkeme kararı kanuna aykırı bulunmuştur. Temyiz talebinin reddedilmesi, kasten yaralama suçunun doğru olarak nitelendirilmesi ve cezanın kanuni bağlamda uygulanması nedeniyle hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 106/2-a ve 43/2. maddeleri belirtilmiştir.
Yerel Mahkemece verilen hükümler sadece sanık sıfatıyla ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1-Sanığa yükletilen kasten yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından, sanık ..."nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 2-Sanık hakkında silahla tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz talebine gelince; Sanığın emanette kayıtlı bıçakla önce müşteki ..."ı ""sizi öldüreceğim, sizi yaşatmayacağım"" diyerek, bir süre sonra olay yerine gelen ve müşteki ..."ın çocuğu olan diğer müşteki ..."ı ""sen dua et bıçak kırıldı, yoksa seni keserdim"" diyerek tehdit etmesi şeklinde gerçekleştiği iddia ve kabul edilen eylemlerinin, aynı olay bütünlüğü, aynı yer ve kısa zaman aralığı içerisinde gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında zincirleme suç hükümleri gereği TCK"nın 106/2-a maddesinden bir kez ceza verilip, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, ""suçun mağdurlarının farklı kişiler olması, her iki suç arasında zaman diliminin bulunması ve eylemlerinin ve sözlerinin birbirinden bağımsız olması nedeni ile sanığın gerçek içtima hükümlerine göre iki kez cezalandırılması yoluna gidilmiştir"" şeklindeki yerinde görülmeyen gerekçeyle ayrı ayrı mahkumiyet hükmü kurulması, Kanuna aykırı ve sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.