Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/4689 Esas 2018/2090 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4689
Karar No: 2018/2090
Karar Tarihi: 22.03.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/4689 Esas 2018/2090 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların tefecilik suçundan yargılandığı davada, sanık ... hakkında mahkumiyet, diğer sanıklar hakkında beraat kararı vermiştir. Ancak, Hazine vekilinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede, sanıkların ilk savunmaların alındığı tarihler ile inceleme günü arasında belirtilen zamanaşımı süresinin gerçekleştiği ve suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırının 8 yıl asli ve 12 yıl ilaveli zamanaşımı süresine tabi olduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, hükümlerin bozulması ve davaların zamanaşımı nedeniyle düşmesi kararı verilmiştir.
Açıklama:
- 5237 sayılı TCK\"nın 66/1-e, 67/4. maddeleri: Tefecilik suçunun cezasının üst sınırını belirler.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi: Temyiz yoluyla iptal edilen kararların bozulduğu hallerde yeniden yargılama yapılmayacağını belirtir.
- CMUK\"nın 321. maddesi: Mahkeme kararlarının temyiz edilebileceğini düzenler.
- 5271 sayılı CMK\"nın 223/8. maddesi: Davaların zamanaşımı nedeniyle düşmesi durumunu açıklar.

5. Ceza Dairesi 2017/4689 E. , 2018/2090 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Sanık ... hakkında mahkumiyet, diğer sanıklar hakkında beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hazine vekilinin temyiz talebinin sanıklar hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik, sanık ... müdafiin temyiz talebinin ise hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Tefecilik suçunda suç tarihinin kazanç maksadıyla ödünç paranın verildiği tarih olup, suça konu eylemle ilgili sanık ..."nun ikametinde arama ve el koyma işlemi yapılan 07/03/2006 tarihinde temadinin kesildiği, bu tarihin suç tarihi olduğu hususu nazara alındığında tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanıklara isnat edilen tefecilik suçunun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4. maddelerine göre 8 yıl asli ve 12 yıl ilaveli zamanaşımı süresine tabi olduğu, hakkında beraat hükmü kurulan sanıkların ilk savunmaların alındığı 06/11/2007 ve 13/09/2007 tarihleri ile inceleme günü arasında belirtilen asli zamanaşımı süresinin gerçekleştiği, hakkında mahkumiyet hükmü verilen sanık ... yönünden ise suç tarihi olan 07/03/2006 tarihinden inceleme gününe kadar ilaveli zamanaşımı süresinin gerçekleştiği, başkaca zamanaşımını kesen sebebin bulunmadığı anlaşılmakla, katılan Hazine vekili ile sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 22/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.