Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak talebine ilişkin olup mahkemece davanın Dairemizin bozma ilâmına uyularak kısmen kabulüne dair verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı site yönetimi davasında davalı ile aralarında düzenlenen 12.05.2008 tarihli sözleşmeye göre davalının, sitenin ortak kullandığı otoparkın su sızıntılarını uygun malzeme ile giderilmesi işini üstlendiğini ancak su sızıntılarının artarak devam ettiğini belirterek talebini ıslah da etmek suretiyle ödenen 156.940,00 TL bedelin iadesine karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, bu kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizin 16.06.2014 tarihli 2013/5230 Esas 2014/4149 Karar sayılı ilâmı ile bozulmasına karar verilmiş, mahkemece bozmaya uyularak bu kez davanın 105.311,89 TL üzerinden kabulüne karar verilmiştir.
Dairemizin bozma ilâmında ayıplı olduğu savunulan imalâtlar üzerinde inceleme yapılmak, mahkemenin ve Yargıtay"ın denetimine elverişle rapor almak, bu çerçevede sözleşme kapsamını belirlemek, imalâtların ayıp derecesini belirlemek ve buna göre Borçlar Kanunu"nun 360. maddesinde öngörülen haklardan hangisinin kullanılması gerektiğinin mahkemece takdir edilmesi; imalâtların kabul edilemeyecek derecede ayıplı olduğunun saptanması halinde ise varsa eserin ayıplı haliyle değerinin belirlenmesi, değer ifade ediyor ise; davacının iş bedeli alacağından mahsubunun yapılması ve tüm bu değerlendirmeler ışığında karar verilmesi gerektiğine işaret edilmiştir. Bozmadan sonra alınan bilirkişi raporunda otopark zemini yüzeyine yapılan su yalıtımı imalâtının mevcut durumu itibarıyla kabul edilmesinin uygun olmadığı açıklandıktan sonra davacı iş sahibinin KDV hariç 90.871,80 TL zararı olduğu açıklanmış, mahkemece de gizli ayıplı eserin hiçbir ekonomik değeri olmadığı açıklandıktan sonra gizli ayıplı haliyle bedelinin 105.311,89 TL olduğu belirtilip davanın bu miktar üzerinden kabulüne karar verilmiştir.


Dosya kapsamından anlaşılacağı üzere davalının yaptığı imalâtın kabule icbar edilemeyecek derecede ayıplı olduğu anlaşılmaktadır. Dairemizin bozma ilâmında da belirtildiği gibi dava ve sözleşme tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK"nın 360/1. maddesinde bu halde iş sahibinin o şeyi kabulden kaçınabileceği ve bu hususta yüklenicinin kusuru varsa zarar ve ziyan isteyebileceği düzenlenmiştir. Davacı, ödediği bedelin iadesini talep etmekle eseri reddetmiş sayılmalıdır. Eserin reddi halinde ve kabule icbar edilemeyecek derecede ayıplı olduğundan imalât bedelinin istenmesi mümkün olmayıp olsa olsa davalının getirdiği malzemenin kendisine iadesi ile bunun mümkün olmaması halinde ise hurda değeri hesaplattırılıp bulunacak bu rakamın davacı tarafından ödenmiş bedelden mahsubu ile kalan miktarın davacıya iadesine karar verilmesi gerekirken bir yandan yapılan işin ekonomik değeri olmadığını kabul edip diğer taraftan gizli ayıplı hali ile değeri olarak açıklanan 105.311,89 TL üzerinden davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalılar ve yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacılar geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 16.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.