5. Ceza Dairesi Esas No: 2015/7193 Karar No: 2018/2070 Karar Tarihi: 22.03.2018
Rüşvet - parada sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/7193 Esas 2018/2070 Karar Sayılı İlamı
5. Ceza Dairesi 2015/7193 E. , 2018/2070 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Rüşvet, parada sahtecilik HÜKÜM : Rüşvet eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığının kabulüyle atılı suçlardan mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Cezaevinde hükümlü olan ve duruşmadan bağışık tutulma talebi de olmayan sanığın son oturuma getirtilmeyerek yokluğunda karar verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, Kabule göre de; UYAP ortamından yapılan incelemede; sanık hakkında suç tarihine yakın olan tarihlerde işlendiği iddia edilen parada sahtecilik suçundan yapılan başka soruşturma ve yargılamaların da olduğu anlaşılmakla; suçun niteliği itibari ile temadi eden suçlardan olması dikkate alınarak mükerrer cezalandırılmanın önlenmesi bakımından sanık hakkındaki başka soruşturma ve kovuşturma dosyaları araştırılarak söz konusu dosyaların getirtilip incelenmesi, hukuki veya fiili kesinti bulunup bulunmadığı tespit edilerek mümkünse davaların birleştirilmesi, mümkün olmadığında ise bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya konulmasından sonra tüm delillerin birlikte değerlendirilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik araştırmayla yazılı şekilde hüküm kurulması, Hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak parada sahtecilik suçu bakımından infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararının gözetilmesi zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.