İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/11585 Esas 2018/2065 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11585
Karar No: 2018/2065
Karar Tarihi: 21.03.2018

İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/11585 Esas 2018/2065 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın avukat olarak müvekkili adına yürüttüğü icra takibi sırasında 21.852 TL tahsil ettiği ancak sadece 10.500 TL'sini katılana vererek kalanını uhdesinde tuttuğu tespit edilmiştir. Sanığın icra dosyasından toplamda 14.659 TL tahsil ettiği ancak sadece 10.500 TL'sini katılana ödediği, geri kalanını ise katılanın kardeşi ile ilgili ödemelerde kullandığı ifade edilmiştir. Mahkeme, sanığın görevini kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak mahkeme, sanığın hukuki durumunu tam olarak değerlendirmeden sadece avukatlık mesleğini icra etmekten yasaklanması şeklinde sınırlı uygulama yaparak TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasının gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle, kararın bozulması gerekmektedir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 53/1-e maddesi (hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işlenen suçlar)
- TCK'nın 53/5. maddesi (hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanması)

5. Ceza Dairesi 2015/11585 E. , 2018/2065 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Eylemin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma olarak kabulüyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
İstanbul Barosuna kayıtlı avukat olan sanığın müvekkili katılan adına alacaklı vekili sıfatıyla yürüttüğü icra takibi sırasında değişik tarihlerde toplam 21.852 TL tahsil etmesine rağmen katılana 10.500 TL vererek, kalanı uhdesinde tuttuğu iddia ve kabul olunan olayda; sanığın icra dosyasından tahsil ettiği tutarın 14.659 TL olduğunu, katılana makbuz karşılığında 10.500 TL ödeme yaptığını ayrıca 6.000 TL elden verdiğini savunması ve tanık ...’in de sanığın talimatı ile katılanın kardeşi ...’a ödemeler yaptığını beyan etmesi karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından İstanbul 11. İcra Müdürlüğünün 2005/14156 sayılı icra takip dosyasının onaylı bir örneği dosyaya celbedilerek, mezkur dosyanın borçlusu ...ile katılanın kardeşi ...’ın tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulmasından, tanık ...’e sanığa yapmış olduğu ödeme miktarı sorulup bu ödemeler karşılığında aldığı makbuzlar istenerek dosya arasına alınmasından sonra sanık avukata ödenen tutar ile uhdesinde kalan miktarın belirlenmesi ile savunmalara nazaran somut olayda hapis hakkının mevcudiyeti de tartışılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında, aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerekirken yasal olmayan gerekçeyle "... avukatlık mesleğini icra etmekten yasaklanmasına" karar verilmesi suretiyle sınırlı uygulama yapılması,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 21/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.