Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/10747 Esas 2017/4691 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10747
Karar No: 2017/4691
Karar Tarihi: 08.06.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/10747 Esas 2017/4691 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ile davalı arasındaki alacak davası hakkında verilen 2015 tarihli kararın, davalının temyiz istemi nedeniyle dosyanın Hukuk Dairesi tarafından incelendiği belirtilerek, kesinlik sınırının 2.080,00 TL olduğu ve temyiz edilen miktarın bu sınırı aşmadığı için kararın kesin nitelikte olduğu ifade edilmektedir. Ayrıca, mahkemece verilebileceği gibi Yargıtay tarafından da kesin olan kararların temyiz istemlerinin reddedilebileceği belirtilmiştir. Sonuç olarak, davalının temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verilmiştir.
Kararda, 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanununun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının 2015 yılı için 2.080,00 TL olduğu belirtilmektedir. Ayrıca, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK'a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alınarak bu sınırın belirlendiği ifade edilmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2016/10747 E. , 2017/4691 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... vek. Av. ... ile Davalı ... İç ve Dış Tic. A.Ş. vek. Av. ... aralarındaki alacak davası hakkında ...3. Asliye Ticaret Mahkemesi"nden verilen 14/07/2015 gün ve 2015/630 E. - 2015/514 K. sayılı hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu .

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir.
Davalı tarafça temyize konu edilen miktarın 999,00 TL olması nedeniyle 14.07.2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde aidesine, 08/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.