Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3224 Esas 2019/12002 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3224
Karar No: 2019/12002
Karar Tarihi: 30.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3224 Esas 2019/12002 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, denetim süresinde yeni bir suç işlediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasına karar verildi. Ancak açıklanan hükümde, iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanmamış ve gerekçe yazılı şekilde eksik ve yetersiz kalmıştır. Bunun yanı sıra, sanığın Mernis adresine usulüne uygun meşruhatlı davetiye tebliğ edilmeden mahkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının kısıtlanmasıdır. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gereklidir. Kanun maddeleri ise Anayasa'nın 141/3, 5271 sayılı CMK'nin 34 ve 230. maddeleri ile Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı, 5271 sayılı CMK'nin 231/11. ve 232/6. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2019/3224 E. , 2019/12002 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilirken açıklanan hükümde, Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230. maddeleri ile Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, mağdur, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilerek 5271 sayılı CMK"nin 231/11. ve 232/6. maddelerine aykırı davranılması,
2) Sanığın Mernis adresine usulüne uygun meşruhatlı davetiye tebliğ edilmeden mahkumiyetine karar verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; 30.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.