MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, yemek ücreti, hafta tatili ücreti, resmi ve dini bayram alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılardan ... Büyükşehir Belediyesi Başkanlığı ve ... A.Ş. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı ... B. Şehir Belediye Başkanlığı’nın tüm, diğer davalı ... A.Şirket vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesinin ikinci fıkrasında, devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı Yasanın 6 ncı maddesinde sözü edilen devreden işveren için öngörülen iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından kendi dönemleri ve devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir.
Somut uyuşmazlıkta devir 25.11.1992 tarihinde gerçekleşmiştir. Mahkemece davacının devir tarihine kadar ki kıdemi için emekli olduğu 14.10.2006 tarihindeki ücret üzerinden hesaplanan fark kıdem tazminatı hüküm altına alınmış ve davalılardan müştereken ve müteselsilin tahsiline karar verilmiştir. Karar devralan Belediye Başkanlığı yönünden doğru ise de devreden davalı şirket yönünden yukarda açıklanan hukuki olgulara göre hatalıdır. Davalı şirket yönünden devir tarihi olan 25.11.1992 tarihindeki ücret üzerinden hesaplanacak kıdem tazminatından sorumluluğuna karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.