Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13072 Esas 2019/6295 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13072
Karar No: 2019/6295
Karar Tarihi: 11.04.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13072 Esas 2019/6295 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum olduğunu belirterek, mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz itirazları reddedildi ve diğer suçlar için incelemeler yapıldı. Ancak, hırsızlık suçundan kurulan hükümde eksik cezaya hükmedildiği, birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkûm olan sanığın TCK'nın 119/1-c maddesinden artırıma tabi tutulmadığı ve yargılama giderinin terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu gibi hususlar bulunduğu için karar bozuldu. Kanun maddeleri ise TCK'nın 53, 143 ve 119/1-c maddeleri ile 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ve CMK'nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümledir.

13. Ceza Dairesi 2018/13072 E. , 2019/6295 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK"nın 143. maddesi uyarınca arttırım yapılırken suç tarihinin 23/08/2014 olması da gözetilerek ½ oranında arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/12 oranında arttırım yapılarak eksik cezaya hükmolunması,
2-Birden fazla kişi ile birlikte geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal eden sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinden artırım yapılmaması,
3-6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 11/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.