Mahkemesi :İş Mahkemesi


Davacı, davalı şirketler nezdinde 25.03.2002–24.01.2009 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak 700 TL net ücretle çalışatığının tespitini istemiştir.
Mahkemece; Davacının davalı .... nezdinde;
25.03.2002 – 30.06.2002 tarihleri arasında 95 günlük 10,88 TL,
01.07.2002 – 31.12.2002 tarihleri arasında 180 günlük 12,29
01.01.2003 – 31.12.2003 tarihleri arasında 360 günlük 14,99
01.01.2004 – 30.06.2004 tarihleri arasında 180 günlük 20,73
01.07.2004 – 31.12.2004 tarihleri arasında 180 günlük 21,77
01.01.2005 – 31.12.2005 tarihleri arasında 360 günlük 23,95,
01.01.2006 – 31.12.2006 tarihleri arasında 360 günlük 26,02
01.01.2007 – 30.06.2007 tarihleri arasında 180 günlük 27,56
01.07.2007 – 31.12.2007 tarihleri arasında 180 günlük 28,67
01.01.2008 – 28.02.2008 tarihleri arasında 60 günlük 29,81 TL,
Davacının davalı ... İnşaat Sanayi Ticaret A.Ş. nezdinde;
01.03.2008 – 30.06.2008 tarihleri arasında 120 günlük 29,81
01.07.2008 – 31.12.2008 tarihleri arasında 180 günlük 31,30
01.01.2009 – 23.01.2009 tarihleri arasında 23 günlük 32,63 TL, ücretle geçen ve ..."ya bildirilmeyen çalışmalarının sigortalı sayılmasının tespitine karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı avukatının, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun Geçici 7. maddesi uyarınca davanın yasal dayanağı 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 79/10. maddesidir.
Bu kapsamda, hizmet tespitine yönelik davalarda; davacının çalışmasının, gerçekliği, işin ve işyerinin kapsam ve niteliği dikkate alınarak, ücretinin ve davalı Sosyal Güvenlik Kurumu’na (Devredilen SSK) davalı işveren tarafından ödenen ve ödenmesi gereken primlerin miktarının belirlenebilmesi amacıyla, prime esas kazancın tespitinde, gerçek ücretin esas alınması koşuldur.
Davanın niteliği gereği, çalışma olgusunun her türlü delille ispatlanabilmesine karşılık ücretin ispatında bu denli bir serbestlik söz konusu değildir. Çalışma olgusunun her türlü delille kanıtlanması olanağı bulunmakla birlikte; Hukuk Genel Kurulu’nun 2005/21-409 E., 2005/413 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 288. (6100 sayılı HMK md. 200) maddesindeki yazılı sınırları aşan ücret alma iddialarının yazılı delille kanıtlanması zorunluluğu bulunmaktadır.Bu nedenle işçinin imzasının bulunduğu aylık ücreti gösteren para makbuzları, banka kayıtları, ticari defter kayıtları, ücret bordroları gibi belgelerle ispatı mümkündür. Ancak 506 Sayılı Kanunun 78. maddesine göre, “....günlük kazançları alt sınırın altında olan sigortalılar ile ücretsiz çalışan sigortalıların günlük kazançları alt sınır üzerinden hesaplanır.”
Somut uyuşmazlıkta; mahkemece, yaptırılan incelemede, davacının son ücretinin 700 TL olduğu kabul edilerek, dönemin yasal asgari ücreti ile oranlanması sonucunda, tespiti istenen dönemlerin yasal asgari ücretine aynı oranda artırım yapılarak davacının günlük ücretlerinin yazılı şekilde bulunduğu anlaşılmakta olup, davacının ücretinin yukarıda sayılan yazılı belgelerle ispat edilememiş olduğu ve bu nedenle dönemin yasal asgari ücreti ile çalıştığının tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
3-)Mahkemece, verilen hükümde, davacının hizmet döküm cetvelinde kuruma bildirilmiş olan sürelerin yeniden tespitinde davacının hukuki yararının olmamasına rağmen, bu sürelerin dışlanmaksızın karar verilmesi isabetsiz ise de; hükmün infazı sırasında bu sürelerin kurumca gözetilebilir olmasına göre, bu aykırılık bozma nedeni yapılmamıştır.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. Maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:
1-) Hüküm fıkrasının 1. Bendinin tamamen silinerek, yerine, “Davanın kısmen kabulüne, davacının;
a–25.03.2002 -28.02.2008 tarihleri arasında Kuruma bildirilenler haricinde yasal asgari ücret ile davalı .... nezdinde 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı çalıştığının tespitine,
b–01.03.2008–23.01.2009 tarihleri arasında kuruma bildirilenler haricinde yasal asgari ücret ile davalı ... İnşaat Sanayi Ticaret A.Ş. nezdinde 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı çalıştığının tespitine,” cümlesinin eklenmesine;
2-) Hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili 4. bendindeki, “yargılama giderinin” ibaresinin silinerek, yerine, “yargılama giderinden kabul ve ret oranları gözönüne alınarak 150,00 TL’sinin,” ibaresinin eklenmesine;
3-) Hüküm fıkrasının vekâlet ücreti ile ilgili 5. bendinden sonra gelmek üzere “Davalı ... kendini vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihi itibariyle yürürlükte olan AAÜT gereğince 1.320,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan tahsili ile davalı ...’ya verilmesine” ibaresinin eklenmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.