MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 12. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Edirne 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 19.12.2017 tarih ve 2015/53 E- 2017/872 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi"nce verilen 25.12.2018 tarih ve 2018/364 E- 2018/1691 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin 2014 yılı Mart ayı içerisinde davalıdan taşınmaz satın aldığını, davalının bu yapının aynı zamanda müteahhidi olduğunu, taşınmazı satın aldıktan kısa bir süre sonra kiraya verdiğini, 26.10.2014 tarihinde kiracısı tarafından haber verilmesi sonucunda taşınmazın su baskınına uğradığını öğrendiğini, Edirne 1. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2014/38 D. İş sayılı dosyasında yapılan tespit de davalının borcunu eksik olarak ifa ettiğinin ortaya çıktığını, davalıya taşınmazda tespit edilen eksiklikleri gidermesi hususunda ihtarname gönderdiğini ancak herhangi bir cevap alınamadığını, davacının maliki olduğu taşınmazdaki eksik ifa edilen önemli işler ile taşınmazdaki eksik ifa dolayısı ile meydana gelen değer kaybı için dava sonucunda ortaya çıkacak alacak miktarına göre arttırılmak kaydıyla şimdilik toplam 1.000,00TL tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu taşınmazın su baskınına uğramasında davalının kusurunun bulunmadığını, su baskınına neden olan olayın kiracının duvarı kırıp cam açması olduğunu, davacı tarafın muayene etme ve bildirimde bulunma yükümlülüğünü yerine getirmediğinden ayıp söz konusu olsa bile ayıplı mal, ayıplı hali ile kabul etmiş sayılacağını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre dava konusu taşınmazda eksik imalat bulunduğu, onarım yapılması ve eksik imalatın yapılmasının gerektiği onarım maliyetinin 43.580,83 TL olduğu gerekçesiyle davanın bu kısım bakımından kabulüne, eksik işlerin giderilmesi halinde dava konusu dükkanın değer kaybı söz konusu olamayacağından davacının değer kaybı isteminin reddine karar verilmiş, karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi’nin 2018/364 Esas ve 2018/1691 Karar sayılı ve 25.12.2018 tarihli kararıyla,ilk derece mahkemesi tarafından davanın kısmen kabulüne kısmen reddine ilişkin verilen kararın usul ve esas yönden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiş, karara karşı taraf vekilleri tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraf vekillerinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle maddi hukuka ve muhakeme hukukuna uygun bulunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi’nin 2018/364 Esas ve 2018/1691 Karar sayılı ve 25.12.2018 tarihli kararının ONANMASINA, dosyanın Edirne 1.Asliye Hukuk Mahkemesi’ne, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 2.187,61 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 09.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.