İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1811 Esas 2020/3712 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1811
Karar No: 2020/3712
Karar Tarihi: 05.02.2020

İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1811 Esas 2020/3712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından imar kirliliğine neden olma suçundan açılan davada sanık beraat etti. Ancak temyiz aşamasında, suçun belediye sınırları içinde veya özel imar rejimine tabi yerlerde uygulanacağı açıklandığı için, suç tarihi itibariyle davaya konu imalatın yapıldığı taşınmazın bu şartları karşılayıp karşılamadığının araştırılmadan mahkumiyet kararı verildiği gerekçesiyle hüküm bozuldu. Ayrıca, konteynırın zemine ne şekilde yerleştirildiği, kalıcı amaçlı olarak tasarlanıp tasarlanmadığı ve bina niteliğinde olup olmadığı hususlarının değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri olarak da, TCK'nın 184/1-3. maddesi ve 3194 sayılı Kanunun 5. maddesi belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2019/1811 E. , 2020/3712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Beraat

KARAR
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- TCK"nın 184/1-3. maddesi gereğince, bu madde hükümlerinin "belediye sınırları içinde veya özel imar rejimine tabi yerlerde" uygulanacağının açıklanması karşısında, davaya konu imalatın yapıldığı taşınmazın suç tarihi itibariyle belediye sınırları veya özel imar rejimine tabi yerlerden olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre de;
31/10/2013 tarihli yapı tatil tutanağı ile kovuşturma aşamasında alınan 16/02/2015 tarihli teknik bilirkişi raporunda dava konusunun 3mx7m. ebatlarında konteynır olduğu ifade edilmiş ve raporda sökülüp taşınabilir konteynır olması sebebiyle geçici barınma mekanı olduğu belirtilmiş, buna göre Mahkemece suçun unsurlarının oluşmadığı kanaati ile beraat kararı verilmişse de, dosya kapsamı ve bilirkişi raporundan esasen sökülüp taşınabilmesi mümkün olan konteynırın zemine ne şekilde yerleştirildiğinin anlaşılamaması karşısında, Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde konteynırın zemine ne şekilde yerleştirildiği, kalıcı amaçlı olarak tasarlanıp tasarlanmadığı ve 3194 sayılı Kanunun 5. maddesine göre bina niteliğinde olup olmadığı hususu değerlendirilerek, sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere, dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.