11. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/1933 Karar No: 2019/6557 Karar Tarihi: 22.10.2019
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1933 Esas 2019/6557 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2018/1933 E. , 2019/6557 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 12/02/2015 gün ve 2013/169 - 2015/34 sayılı kararı onayan Daire"nin 17/01/2018 gün ve 2016/6620 - 2018/386 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü: Davacı vekili, tarafların Muhsin Bey ve Yılanı Öldürseler adlı filmlerin yurt içi ve yurt dışı gösterimlerine dair yayın, lisans alımı hakkı sözleşmesi imzaladıklarını, söz konusu filmler ile ilgili olarak ortaya çıkan hukuksal durum nedeniyle tazminat ödenmek zorunda kalındığını ileri sürerek ödenen tazminat miktarı ile sözleşme gereğince belirlenen cezai şarta hükmedilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; Umut Film Ltd. Şti. tarafından Fanatik Dijital Ltd. Şti., ... ve Tasfiye Halinde İdeal Medya Ltd. Şti. aleyhine İstanbul 4. Fikri Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2007/223 Esası ile açılan davada yapılan yargılama neticesinde; mahkemece aralarında Muhsin Bey ve Yılanı Öldürseler adlı filmlere ilişkin olarak tecavüzün ref"ine ve bu filmlerle ilgili olarak 4.000,00 TL maddi ve 2.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği, ilgili mahkeme hükmüne istinaden takibe geçildiği ve TRT tarafından takip konusu borcun kapatıldığı, taraflar arasındaki sözleşmenin 18/5, 9. ve 16. maddeleri gereğince bu durumdan lisans verenin sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır. Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 22/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.