9. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/9165 Karar No: 2019/5995 Karar Tarihi: 18.03.2019
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/9165 Esas 2019/5995 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı şirketin çalışanına ödenmemiş ücret farkı, akdi ikramiye farkı, yıpranma primi farkı ve ilave tediye alacağı davası sonucu verilen karar temyiz edildi. Davacının talepleri kabul edilerek brüt 11.014 TL ücret farkı, brüt 1.893 TL akdi ikramiye farkı, brüt 1.542 TL yıpranma prim farkı ve brüt 1.720 TL ilave tediye farkı davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesi hükmedildi. İlave tediye alacağının 100 TL’si dava tarihinden, bakiye 1.620 TL’si ise ıslah tarihinden itibaren yasal faizle ödenmesi gerektiği belirtildi. Kararda 6772 sayılı Yasa’nın ilave tediye alacağına ilişkin hükümleri ile 6100 sayılı Kanunun geçici 3/2 maddesi ve 1086 sayılı HUMK’un 438/7 maddesi yer aldı.
9. Hukuk Dairesi 2017/9165 E. , 2019/5995 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- 6772 Sayılı Yasa’dan kaynaklanan ilave tediye alacağının dava ile istenen kısmına dava tarihinden, ıslahla artırılan kısmına ise ıslah tarihinden itibaren yasal faiz uygulanması gerekirken alacağın tümüne dava tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz yürütülmesi ve infazda tereddüde yol açabilecek şekilde hüküm altına alınan alacak miktarlarının net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Kanunu"nun geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin hükümden çıkartılarak yerine, “1-) Davanın kabulü ile brüt 11.014 TL ücret farkı, brüt 1.893 TL akdi ikramiye farkı ve brüt 1.542 TL yıpranma prim farkının taleple bağlı kalınarak dava tarihinden itibaren bankalarca bir yıllık mevduata uygulanan en yüksek faiziyle, brüt 1.720 TL ilave tediye farkı alacağının ise 100 TL’sinin dava tarihi olan 14/11/2013 tarihinden, bakiye 1.620 TL’sinin ise ıslah tarihi olan 11/03/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine,” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E, 2018/8 K, sayılı İBK, uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 18/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.