Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3420 Esas 2021/9073 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/3420
Karar No: 2021/9073
Karar Tarihi: 21.12.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3420 Esas 2021/9073 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın alkollü bir şekilde motorsiklet sürerken kaza yaparak 2 kişinin yaralanmasına sebep olması nedeniyle taksirle yaralama suçundan mahkum edilmesine karar verdi. Ancak cezanın hakkaniyete uygun olmadığı ve adli para cezasına çevrilmesi gerektiğine hükmetti. Kararda TCK'nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri yer almaktadır. Başka bir tane kanun maddesi geçmemektedir.
12. Ceza Dairesi         2021/3420 E.  ,  2021/9073 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddesi uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Dosya içeriğine göre, olay günü gece vakti aydınlatmalı, meskun mahal içinde, sanığın 1.62 promil alkollü olarak sevk ve idaresindeki motorsiklet ile yolun sağında yer alan mezarlığın içinden sola doğru dönüp bölünmüş yolda ters seyrederek Ahmetli istikametine doğru ilerlediği sırada, Ahmetli istikametinden gelerek düz seyreden katılanların bulunduğu sepetli motorsiklete çarpması neticesinde iki katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu iki kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafinin beraat kararı verilmesi gerektiğine, kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükmünün uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama yeri olmayan TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmesi;
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının dördüncü paragrafında yer alan "50/4" ibaresinin çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 21/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.