Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2769 Esas 2021/9070 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, koyun satın almak isteyen katılanın sanık ... ile birlikte sanık ..."a ait çiftlikte yer alan koyunları görmeye gittiği sırada çiftlikte bağlı olarak bulunan çoban kangal kırması köpeğin zincirini koparıp katılana saldırması neticesinde basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanık ..."in çiftlikle bir bağının bulunmadığı, sanık ..."ın arkadaşı olduğu, sadece katılanı çiftliğe hayvanların yanına götürdüğü, bu nedenle köpek hususunda alınacak tedbirlere ilişkin bir sorumluluğunun söz konusu olamayacağı, sanık ..."ın ise çiftlikte bulunan köpekleri zincir ile bağladığı, bu hususun kollukta beyanı alınan tanık çoban ..."in beyanı ve sanık ..."in beyanı ile örtüştüğü, dosya kapsamında da sanık ..."ın köpeğin zincirini kırması hususunda gerekli önlemi almadığına dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamede bilirkişi raporu aldırılması gerektiğine dair bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
A.Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin kusura, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA;
B.Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın taksirinin bulunmaması sebebiyle CMK"nın 223/2-c. maddesi gereğince beraatine karar verilmiş ise de, söz konusu olayda sanığın, köpeğin tehlikeye neden olmaması için gerekli tedbiri alıp almadığına yönelik her türlü şüpheden uzak delil elde edilemediğinden, sanık hakkında verilen beraat hükmünün CMK"nın 223/2-e. maddesi gereğince verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının birinci paragrafının çıkarılarak yerine “Her ne kadar sanıklar ..., ... hakkında katılan ..."e yönelik taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan TCK"nın 89/1. maddesi gereğince cezalandırılmaları istemi ile kamu davası açılmış ise de; sanık ..."in yüklenen suç açısından taksirinin bulunmaması nedeni ile atılı suçtan CMK"nın 223/2-c. maddesi gereğince, sanık ..."ın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden CMK"nın 223/2-e. maddesi uyarınca AYRI AYRI BERAATLERİNE” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 21/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.