Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/7478 Esas 2019/7372 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7478
Karar No: 2019/7372
Karar Tarihi: 19.02.2019

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/7478 Esas 2019/7372 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi, sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyet kararı verdi. Daha sonra yapılan temyizler sonucunda Dairemiz, hükmün bozulması yönünde karar verdi. Ancak ilk derece mahkemesi, sanığın duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde yeniden suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaata ulaşılamadığı gerekçesiyle cezanın ertelenmesine karar verdi. Sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz itirazları sonucunda Daire, hükmün kanuna aykırı olduğu ve yerinde görüldüğüne karar vererek bozdu. 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince hükmün bozulması kararı verildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentleri.

14. Ceza Dairesi 2017/7478 E. , 2019/7372 K.

"İçtihat Metni"

Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı suçundan yapılan yargılama sonucunda basit cinsel saldırı suçundan mahkûmiyetine dair Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.04.2011 gün ve 2009/342 Esas, 2011/80 Karar sayılı hükmün katılan ve vekilleri ile sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 04.06.2014 gün ve 2012/9731 Esas, 2014/7468 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince verilen 10.11.2014 gün ve 2014/299 Esas, 2014/401 Karar sayılı direnme kararının katılan vekili ile sanık müdafisince temyiz edilmesi üzerine Dairede inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili yapılan değerlendirmede gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece, sanık hakkında tayin edilen 1 yıl 8 ay hapis cezası ile ilgili olarak cezanın ertelenmesi durumunda tekrar suç işlemeyeceği yönünde oluşan kanaate istinaden 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi gereğince cezanın ertelenmesine karar verilmesine rağmen, anılan gerekçeyle çelişecek şekilde sanığın duruşmadaki tutum vedavranışları göz önünde bulundurularak hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde yeniden suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaate ulaşılamadığı gerekçesiyle 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin tatbikine yer olmadığına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 19.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.