Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/3449 Esas 2020/1283 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3449
Karar No: 2020/1283
Karar Tarihi: 19.02.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/3449 Esas 2020/1283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi tarafından verilen 2019/3449 E. ve 2020/1283 K. sayılı hüküm, silahlı terör örgütüne üye olmaktan mahkumiyet kararını içermektedir. Temyiz edenin sıfatı, başvuru süresi, karar niteliği ve temyiz sebepleri göz önüne alınarak yapılan incelemede, mahkemenin hükümlerine esastan reddi kararı verilmiştir. Sanığın çocuğunu örgüte müzahir okula göndermesinin örgütsel bir eylem olarak değerlendirilemeyeceği kabul edilmiştir. Yargılama sürecinde usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği anlaşılmıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, 62, 53, 58/9, 63 maddelerinden bahsedilmektedir.

16. Ceza Dairesi 2019/3449 E. , 2020/1283 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1; 5237 sayılı TCK"nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf
başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın çocuğunu örgüte müzahir okula göndermesinin örgütsel bir eylem olarak değerlendirilemeyeceği kabul olunarak yapılan değerlendirme sonucunda;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Karaman Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.