Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1442 Esas 2018/6611 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1442
Karar No: 2018/6611
Karar Tarihi: 06.11.2018

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1442 Esas 2018/6611 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık hakkında yağma suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz itirazları incelenirken, suç tarihinde 15-18 yaş aralığında olduğu belirtilen sanığın 765 sayılı TCK'nın 495/1 ve 497/1. maddelerine göre cezalandırılması gerektiği ancak 5237 sayılı TCK'deki ilgili maddelerin bir bütün olarak uygulanması sonucu cezasının hesaplandığı belirtilmiştir.
Kararda ayrıca, sanık lehine olan zamanaşımı nedeniyle davanın düştüğü ifade edilmiştir. Ancak, sanığın ölümü sonrası 5237 sayılı TCK'nın 64/1. maddesinin uygulama olanağının değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek, hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nın 495/1 ve 497/1. maddeleri (yağma suçu için öngörülen ceza)
- 5237 sayılı TCK'nın 149/1-a-c, 66/1-d, 66/2, 67/4. maddeleri (yağma suçu için ceza hesaplama)
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2 maddesi (suçlar için zamanaşımı süresi)
- 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi (zamanaşımı süresi)
- 5237 sayılı TCK'nın 64/1. maddesi (ölüm sonrası ceza hükümleri)

6. Ceza Dairesi 2018/1442 E. , 2018/6611 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

1- Sanık ... hakkında, mağdurlar ..., ..., ..., ..., ..., ... ..., ... ve ...’e yönelik eylemleri nedeniyle yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Suç tarihinde 15-18 yaş aralığında bulunan sanığın eylemlerine uyan 765 sayılı TCK"nin 495/1 ve 497/1. maddelerinde belirtilen yağma suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 102/3, 104/2. maddeleri ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nin aynı suça uyan 149/1-a-c, 66/1-d, 66/2, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Yasanın 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen, sanık için 15 yıllık uzamış dava zamanaşımının, suç tarihleri olan; 23.11.2002, 26.11.2002, 04.12.2002, 17.12.2002, 19.12.2002 ve 20.12.2002 günlerinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması;

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

UYAP sisteminden alınan sanığa ait nüfus kaydına göre, sanığın hüküm tarihinden sonra 07.01.2017 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, bu durum araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nin 64/1.maddesinin uygulama olanağının değerlendirilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.