Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1642 Esas 2019/3319 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1642
Karar No: 2019/3319
Karar Tarihi: 24.06.2019

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1642 Esas 2019/3319 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın katılanı kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediğini ve mahkumiyetine karar verdiğini açıkladı. Temyiz edenler arasında katılan vekili ve sanık müdafii bulunmaktaydı. Deliller incelendikten sonra sanığın suçlu olduğuna karar verilmiştir. Haksız tahrik ve takdiri indirim sebebi kabul edilmiş, savunmalar reddedilmiştir. Sanık müdafiinin itirazları reddedilmiş, katılan vekilinin itirazları ise yerinde görülmeyerek reddedilmiştir. Hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm \"Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine\" şeklinde değiştirilmiştir. Detaylı açıklama için kanun maddelerine bakılabilir.

1. Ceza Dairesi 2019/1642 E. , 2019/3319 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet.
TEMYİZ EDENLER : Katılan vekili, sanık müdafii

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın katılan ...’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; ceza miktarına, haksız tahrik nedeniyle yapılan indirim oranının az olduğuna, sanığın öldürme kastının bulunmadığına, suç vasfına, zararın tespit edilmesi gerektiğine ilişkin, katılan vekilinin; eksik inceleme ve değerlendirmeye, ceza miktarının az olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle; 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, CMUK"un 322. maddesi gereğince bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 24/06/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.