Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/11597 Esas 2018/2041 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11597
Karar No: 2018/2041
Karar Tarihi: 20.03.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/11597 Esas 2018/2041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik suçundan dolayı sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Katılanın beyanlarına göre sanıktan aylık %15 faizle parça parça 75.000 TL aldığı, senet verdiği, 139.950 TL ödediği, senetlerini geri alamadığı ve sanığın kendisine icra takibi başlattığı öğrenilmiştir. Ancak suç tarihi ve zincirleme suçlarda son suçun işlendiği günün belirlenmesi gerektiği, bu nedenle sanığın hangi tarihlerde parayı aldığı ve borç tarihlerinin belirlenmesi gerektiği vurgulanmış ve sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca sanığın tanığa faizle borç para verip vermediği konusunda kesin bir bilgi olmadığı halde yanılgılı değerlendirmeyle hüküm kurulduğu, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmamasının bir hata olduğu, Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda sanık hakkında hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği ve vekalet ücreti tahsiline karar verilmemesinin hatalı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm kanuna aykırı bulunmuş ve bozulmuştur.
TCK'nın 53/1-2-3. maddelerindeki hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2015/11597 E. , 2018/2041 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-)Katılan ..."ın tüm aşamalarda alınan beyanlarında, 2006 yılı içerisinde sanıktan aylık %15 faizle parça parça 75.000 TL aldığını, karşılığında senet verdiğini, 139.950 TL ödemede bulunduğunu, senetlerini geri alamadığını ve sanığın kendisine icra takibi başlattığını bildirdiği, suç tarihinin; tefecilik suçunda kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih, zincirleme suçlarda ise son suçun işlendiği gün olduğu ve uygulanacak hükümlerin belirlenmesine etkisi bulunduğu nazara alındığında, faiz karşılığı ödünç para aldığını beyan eden katılandan, parayı aldığı tarihlerin ayrıntılı olarak sorularak dosya arasında bulunan icra takibine konu senet tanzim tarihlerinin borç alınan tarihler olup olmadığının, iddiaya konu parayı tek anlaşma ile parça parça mı yoksa her defasında ayrı anlaşma yaparak mı aldığının açıklattırılması ve sonucuna göre sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının da karar yerinde denetime imkan verecek şekilde tartışıldıktan sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ve yine dosya kapsamına göre sanığın tanık ..."a kazanç elde etmek amacıyla ödünç para verdiği sabit olmamasına rağmen yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-)Kabule göre de;
a-)Katılan ... ile birlikte tanık ..."un da sanıktan faizle borç para aldığı kabul edilmesine rağmen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması,
b-)Kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da dikkate alınarak TCK"nın 53/1-2-3. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
c-)Sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulmuş olduğu halde yargılama sırasında kendisini vekille temsil ettiren katılan Hazine lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince vekalet ücretine hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.