MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 02/10/2017 tarih ve 2015/642 E- 2017/638 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"nce verilen 27/09/2018 tarih ve 2018/360 E- 2018/940 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından davalı şirket aracılığıyla dava dışı...’e teslim edilmek üzere 60.000 USD gönderildiğini, ancak davalı şirketin kötü niyetli olarak bu parayı imza karşılığında ...adında bir kişiye teslim ettiğini ileri sürerek 60.000 USD karşılığı 140.412,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafça dayanılan belgede müvekkili şirketin unvanının yer almadığı gibi, belgede ismi geçen “Taha Co” şirketi ile müvekkili şirketin hiçbir ilgisinin olmadığını, müvekkili şirketin davacıyı tanımadığını ve aralarında herhangi bir ticari ilişkinin bulunmadığını, davacının müvekkili şirkete herhangi bir para transferi talebinde bulunmadığını, iddianın yazılı delille ispatı gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafça sunulan ve tercümesi yapılan 15.04.2014 tarihli yazılı teslim belgesinin davalı şirket tarafından düzenlenmediği, bu belgenin davalının ticari defterlerinde yer almadığı, teslim belgesindeki logo, isim ve kayıtların davalı şirket ticari kayıtları ile teyit edilemediği, bu haliyle davacının taşımaya konu parayı davalı şirkete teslim ettiğini ispat edemediği, kaldı ki davalı şirketin ticaret sicil kayıtlarına göre, para transferi ve taşıması konusunda yetkisinin ve izninin de bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.