MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, fazla çalışma ücreti, vardiya zammı ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, davacının davalı ... Müdürlükte "Bina ve Mal Bakıcısı" olarak çalıştığını, sendika üyesi olup, işyerinde uygulanmakta olan Toplu İş Sözleşmelerinden yararlandığını, davacının 2003 yılından bu yana davalı işyerinde 1 hafta, hafta içi 5 gün 16.00-07.00 saatleri arasında 15 saat, Cumartesi ve Pazar günleri ise, 24 saat olmak üzere toplam= 15 saat x 5 gün + 24 saat x 2 gün=123 saat, takip eden 2.hafta 7 gün izin kullanarak, 3.hafta yine, hafta içi 5 gün 16.00-07.00 saatleri arasında 15 saat, Cumartesi ve Pazar günleri ise 24 saat olmak üzere toplam 15 saat x 5 gün + 24 saat x 2 gün=123 saat, 4. hafta 7 gün izin kullanmak suretiyle çalıştırıldığını, davacının bu çalışma sistemine denk gelen ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de çalışmasını sürdürdüğünü, işyerinde uygulanmakta olan Toplu İş Sözleşmelerinde, haftalık iş süresinin 5 gün, 45 saat olarak düzenlendiğini, Cumartesi ve Pazar günleri ise dinlenme günü olduğunu, işyerinde uygulanmakta olan 11-12-13 ve 14.Dönem Toplu İş Sözleşmelerinde; 75.madde de, günün 20.00-06.00 saatleri arasında yapılan çalışmaları için işçinin normal bir saatlik ücreti tutarının % 15 oranında vardiya zammı ödeneceği, 99.maddede; günlük normal çalışma süresinden fazla yapılan çalışma fazla çalışma olup, fazla çalışma ücretinin % 75 zamlı olarak ödeneceği, 94.maddede: ulusal bayram ve genel tatil günlerinde, tam gün tatillerde iş gereği işçi çalıştırıldığı takdirde işçiye üç gündelik, yarım gün tatillerde iş gereği işçi çalıştırıldığı takdirde çalıştırıldığı süreye ait ücretinin % 100 zamlı ödeneceği düzenlemelerine yer verildiğini, davacının haftalık çalışma süresinin 45 saati aşmasına, hafta içi 5 gün 16.00-07.00 saatleri arasında 15 saat, Cumartesi-Pazar günleri ise, 24 saat çalışmasına rağmen belirtilen bu çalışmaları karşılığı hak kazandığı fazla mesai ücreti, vardiya zammı, ulusal bayram ve genel tatil günleri çalışması ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı, fazla mesai alacağı, ve vardiya zammı alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı işveren, öncelikle zaman aşımı itirazında bulunmuş, davacının fazla mesai alacağı, bayram ve genel tatil alacağı ve vardiya zammı alacağına ilişkin taleplerinin yerinde olmadığını belirterek, haksız ve yersiz açılan davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bilirkişiden alınan rapor doğrultusunda isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz emiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin bir hafta çalışma ve bir hafta dinlenme şeklinde çalıştığı dosya içeriğine göre tartışmasızdır. Davacı, hafta içinde 5 gün 15’er saat çalışmış olmakla günlük 15 saatlik çalışma süresinden 1.5 saat ara dinlenmesi düşülmesi yerindedir. Ancak hafta sonu 24’er saatlik çalışmalarda günlük fiili çalışma süresinin 21.5 saat olarak hesabı doğru değildir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu denetiminden de geçen Dairemizin kararlılık kazanmış olan uygulamasına göre bu tür çalışmalarda işçinin uyku ve diğer kişisel ihtiyaçları için ayıracağı zaman düşüldükten sonra fiili çalışma süresi 14 saat olarak kabul edilmelidir(Yargıtay HGK. 14.06.2006 gün 2006/ 9-374 E, 2006/ 382 K.). Bu durumda çalışan hafta tutulan nöbetler sebebiyle 14 saatten günlük azami iş süresi olan 11 saat düşülerek 3’er saatlik fazla çalışma hesabı yapılmalıdır. Davacının çalıştığı hafta için yapmış olduğu fazla çalışma süresi 18.5 saat olup ayda 2 hafta çalışılmakla bu süre aylık 37 saat olmalıdır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu süre fahiş şekilde 67 saat olarak hesaplanmıştır. Gerekirse bilirkişiden ek hesap raporu alınarak fazla çalışma ücreti belirtilen esaslara göre yeniden hesaplanarak istekle ilgili bir karar verilmelidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.07.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.