Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/10386 Esas 2017/1363 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10386
Karar No: 2017/1363
Karar Tarihi: 16.03.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/10386 Esas 2017/1363 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, araç üzerinde takılı olan plakanın gerçek olmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığın eyleminin sahtecilik suçu olarak kabul edilmemesi gerektiğine karar verilmiştir. Karayolları Trafik Kanunu'nun 21. maddesi de incelenerek, sanık hakkında idari para cezası verilmemesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 21. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi
- 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 20/2-c maddesi
- Kabahatler Kanunu'nun 20/1. maddesi

21. Ceza Dairesi 2015/10386 E. , 2017/1363 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında; gerçek plakası ... .. olduğu tespit olunan araç üzerinde takılı bulunan .. ...sayılı plakanın, başka bir araca ait gerçek plaka olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 21. maddesine uygun bulunduğu gözetilmeden, unsurları bulunmayan sahtecilik suçundan mahkumiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanık lehine bulunan ve eylemine uyan 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 21. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının eylemin gerçekleştiği 24.05.2012 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nun 322 ve Kabahatler Kanunu"nun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan Kabahatler Kanunu"nun 20/1. maddesi uyarınca sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 16.03.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.