Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17170 Esas 2020/1099 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17170
Karar No: 2020/1099
Karar Tarihi: 20.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17170 Esas 2020/1099 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, kasten yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Hüküm temyiz edilmiş ve yapılan incelemeler sonucunda orantılılık ilkesi göz önünde bulundurularak sanığın cezasında (1/4) oranında indirim yapılması gerektiği belirtilmiş, ancak mahkeme tarafından (3/4) oranında indirim yapılmıştır. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunmasına rağmen TCK'nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmadığına dikkat çekilmiştir. Ayrıca 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesine rağmen, bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilerek bozma nedeni yapılmamıştır. Sonuç olarak, sanığın temyiz sebepleri reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi (Haksız tahrik hükümleri)
- Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi (Orantılılık ilkesi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (Tekerrür)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Kovuşturma sırasında değişen kanun)
3. Ceza Dairesi         2019/17170 E.  ,  2020/1099 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten yaralama
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    İlk haksız hareketin kim tarafından gerçekleştirildiğinin belirlenememesi sebebiyle, TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında, TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken, sanık hakkında (3/4) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından; ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından; ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 20.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.