Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6307 Esas 2020/2942 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nin 157/1, 52/2-4, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ancak taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede,
Sanığın, döviz bürosundan çıkan müştekinin koluna girerek "...Amca ne yapıyorsun" diyerek tanıyormuş izlenimi verdiği, birlikte bir çay ocağının önüne oturarak çay içtikleri, müştekinin döviz bozduracağını öğrenmesi üzerine kuyumcu olduğunu, müştekinin dövizini bozdurabileceğini söyleyerek 3000 Euro parayı alıp ayrıldığı ve bir daha dönmediği, iddia edildiği somut olayda, dosya kapsamında toplanan delillere göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/07/2009 gün 2005/853 Esas, 2007/264 Karar sayılı ilamına konu TCK 157/1 maddesindeki dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 27/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.