Silahlı tehdit - kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10992 Esas 2017/19189 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahlı tehdit, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararın nitelik ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında silahlı tehdit ve kasten yaralama suçları, Sanık ... hakkında kasten yaralama suçları, Sanık ... hakkında kasten yaralama suçları, Sanık ... hakkındaki kasten yaralama ve hakaret suçları ve Sanık ... hakkında katılan ..."i kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların CMK"nın 223. maddesine göre verilmiş hüküm niteliğinde bulunmadığı, aynı Kanun maddesinin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizinin mümkün olmadığı ve katılan sanıklar ... ve ... müdafiileri ile katılan sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin dilekçeleri üzerine merci İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 27/02/2015 ve 11/03/2015 tarihlerinde itirazın reddine kesin olarak karar verilmiş bulunmakla, bu kararların temyizinin mümkün bulunmadığı, ancak kanun yararına bozma yoluyla incelenmesinin mümkün olduğundan, katılan sanıklar ... ve ... müdafiilerinin talebiyle ilgili karar verilmesine yer olmadığına, dosyanın incelenmeksizin İADESİNE,
II- Sanık ... hakkında silahlı tehdit suçundan ve Sanık ... hakkında katılan ..."i kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan ..., ... ve ... müdafiileri ile katılan ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 11/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.