MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20/06/2017 tarih ve 2016/113 E- 2017/246 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 27/09/2018 tarih ve 2018/269 E- 2018/973 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2014/106756 sayılı “eksper profesyonel hizmet edt” ibareli marka başvurusunun, davalı Kurum tarafından başvuru kapsamındaki "Ticari ve sınai ürünler için eksperlik hizmetleri" yönünden 556 sayılı KHK"nın 7/1-c maddesi uyarınca reddedildiğini, yine “eksper edt ev dışı tüketim+şekil” ibareli markaya dayalı olarak da aynı KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca bir kısım hizmetlerin başvuru kapsamından çıkarıldığını, söz konusu kararlara karşı müvekkilince yapılan itirazın YİDK tarafından nihai olarak reddedildiğini belirterek, YİDK"nın 2016-M-102 sayılı kararının iptaline ve markanın başvuru kapsamındaki tüm mal ve hizmetler açısından tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu başvuruda yer alan "EKSPER" kelimesinin,  “bilirkişi, uzman” anlamına, "PROFESYONEL HİZMET" kelimesinin ise belirli bir iş kolunda uzmanları aracılığı ile verilen bir hizmet anlamına geldiği, bu haliyle başvuru konusu ibarenin, başvuru kapsamından çıkarılan "Ticari ve sınai ürünler için eksperlik hizmetleri" yönünden tanımlayıcı olduğu ve YİDK kararının anılan yönden yerinde olduğu, buna karşılık başvuru konusu ibare ile redde mesnet marka arasında 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi anlamında bir benzerliğin bulunmadığı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, YİDK"nın 2016-M-102 sayılı kararının, davacının KHK"nın 7/1-b ile ilgili kısmına yönelik itirazının reddinin iptaline, 7/1-c ile ilgili talep yönünden YİDK kararının iptali talebinin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 21/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.