Davacı ... ile davalılar 1-. 2-... arasındaki davadan dolayı Hakimliğince verilen 30.04.2015 gün ve 2014/1296-2015/459 sayılı bozmaya uyularak verilen hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Hakimliğinin kararı 30.04.2015 tarihlidir. Davada 4.000,00 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın tahsili talep edilmiş, 2.000,00 TL manevi tazminat talebi reddedilmiş, 4.000,00 TL maddi tazminata hükmedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 11.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.