Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/9830 Esas 2015/5533 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9830
Karar No: 2015/5533
Karar Tarihi: 14.10.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/9830 Esas 2015/5533 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edildi. Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı belirtildi. Hırsızlık suçları yönünden verilen hükümler incelendi ve diğer temyiz sebepleri yerinde görülmedi. Ancak, mahkum olan sanıklara sebebiyet verdikleri yargılama giderleri ayrı ayrı yükletilmesi gerekirken yargılama giderinin müştereken tahsiline karar verildiğinden bu kısım bozuldu. Kararda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesine aykırı davranıldığı belirtildi. Bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükümden “sanıklardan müştereken tahsiline” ibaresi çıkarılıp yerine “sanıklardan eşit olarak tahsiline” karar verildiği belirtildi. 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi de bahsedildi.

22. Ceza Dairesi 2015/9830 E. , 2015/5533 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/392168
MAHKEMESİ : İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/05/2011
NUMARASI : 2007/400 (E) ve 2011/518 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçları yönünden kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık D.. S.. ve sanık F.. K.. müdafisinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"un 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanıklar hakkında hırsızlık suçları yönünden kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkum olan sanıklara sebebiyet verdikleri yargılama giderleri ayrı ayrı yükletilmesi gerekirken yargılama giderinin müştereken tahsiline karar verilerek 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık D.. S.. ve sanık F.. K.. müdafisinin itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca, hükümden “sanıklardan müştereken tahsiline” ibaresi çıkarılıp yerine “sanıklardan eşit olarak tahsiline” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.