Mühür bozma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/11031 Esas 2018/1994 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11031
Karar No: 2018/1994
Karar Tarihi: 19.03.2018

Mühür bozma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/11031 Esas 2018/1994 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın mühür bozma suçundan mahkumiyetine karar vermiş ancak yerinde değerlendirme yapılmadığı gerekçesiyle bozulmuştur. Mahkeme ayrıca, uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK'nın 203/1. maddesine yer verilmemesi ve Anayasa Mahkemesi'nin kararı sonrası yeniden değerlendirme yapılması gerektiği konularında eksiklikler olduğunu belirtmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 203/1. maddesi (mühür bozma suçunu düzenler)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (bozma kararlarına ilişkin düzenleme)
- CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri (bozma kararlarına ilişkin düzenlemeler)
5. Ceza Dairesi         2015/11031 E.  ,  2018/1994 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Mühür bozma
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    1)Mahkemece, Dairemizin 17/09/2012 gün, 2011/13353 Esas, 2012/8895 Karar sayılı bozma ilamına uyulduğu halde gereği tam olarak yerine getirilmediği, bu kapsamda haciz tutanağında imzası bulunan kişilerin tanık olarak dinlenerek haciz işlemi sırasında fabrikadaki mühürlerin bozulup bozulmadığının sorulması, yine sanığın sahibi olduğu fabrikada tanzim edilen 29/09/2006 tarihli mühür fekki tutanağında imzası bulunan görevlilerin beyanının alınarak o tarihte fabrikanın faaliyette olup olmadığının sorulması ile sanığın 20/09/2006 tarihinde söz konusu fabrikada üretim için İl Tarım Müdürlüğüne başvurduğu ve 05/10/2006 tarihinde de gerekli izni aldığı nazara alındığında bu süre zarfında fabrikanın faaliyette olup olmadığının araştırılmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
    2)Kabule göre de;
    a-Hüküm fıkrasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK"nın 203/1. maddesine yer verilmemesi,
    b-Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 19/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.